ParamatmaDas pisze:ad.1 Ktos pytal co bhaktowie sadza o zwiazkach homoseulanych, i odpowiedz byla jednoznaczna/. Jesli ktos chce robic postep duchwy nie moze byc w takim zwiazku.
Nie ma znaczenia kto kim jest. Każdy może wstąpić na ścieżkę duchowego postępu:
Ś.B. 2.9.36 - znaczenie "... Podobnie, każdy ma prawo pełnienia transcendentalnej służby miłości dla Pana – nawet kobiety, śudrowie, plemiona leśne czy którekolwiek inne żywe istoty narodzone w grzesznych warunkach.
te vai vidanty atitaranti ca deva-mayam
stri-śudra-huna-śabara api papa-jivah
yady adbhuta-krama-parayana-śilaśiksas
tiryag-jana api kimu śruta-dharana ye
(Bhag. 2.7.46)
Jeżeli najniższe żywe istoty są szkolone przez bona fide mistrza duchowego, który dobrze zna transcendentalną służbę miłości dla Pana, to mogą zostać wyniesione do najwyższego stanu życia w oddaniu. Jeżeli najniżsi mogą być tak wyniesionymi, to co powiedzieć o najwyżej postawionych, którzy dobrze znają wiedzę wedyjską? Konkluzja jest taka, że służba oddania dostępna jest dla wszystkich, bez względu na to kim by te osoby nie były. Jest to potwierdzenie tego, że służba ta jest odpowiednia dla wszelkiego rodzaju pełniących ją osób.
Zatem każdemu radzi się podjęcie służby oddania dla Pana, nawet jeśli nie są to istoty ludzkie. Należy to uczynić z doskonałą wiedzą, uzyskaną poprzez nauki bona fide mistrza duchowego; Garuda Purana potwierdza to w następujący sposób:
kita-paksi-mrganam ca
harau sannyasta-cetasam
urdhvam eva gatim manye
kim punar jnaninam nrnam
"Nawet robaki, ptaki i zwierzęta mogą wznieść się do najwyższej doskonałości życia, jeśli całkowicie podporządkują się transcendentalnej służbie miłości dla Pana – więc cóż dopiero mówić o filozofach spośród istot ludzkich?"
Zatem nie ma potrzeby szukania właściwie wykwalifikowanych kandydatów do wykonywania służby oddania dla Pana.
Mogą to być zarówno osoby dobrze, jak i źle wychowane;
mogą. być wykształceni;
jak i głupcy;
mogą mieć wiele przywiązań lub być w wyrzeczonym porządku życia;
mogą być wyzwolonymi duszami lub pragnącymi wyzwolenia;
mogą być niedoświadczeni w pełnieniu służby oddania lub ekspertami w tym względzie –
wszyscy oni mogą wznieść się do najwyższej pozycji dzięki pełnieniu służby oddania pod właściwym kierownictwem. W następujący sposób potwierdza to również Bhagavad-gita:
api cet suduracaro bhajate mam ananya-bhak
sadhur eva sa mantavyah samyag vyavasito hi sah
mam hi partha vyapaśritya ye 'pi syuh papa-yonayah
striyo vaiśyas tatha śudras te 'pi yanti param gatim
Nawet jeśli ktoś jest zatwardziałym grzesznikiem, dopuszczającym się wszelkiego rodzaju karygodnych czynów, to jeśli przypadkiem zaangażuje się w transcendentalną służbę miłości dla Pana i będzie ją spełniał pod właściwym kierownictwem, wówczas powinien być uważany za najdoskonalszego świętego człowieka. A zatem każdy, kimkolwiek on czy ona by nie byli – nawet upadła kobieta, nieinteligentny robotnik, tępy kupiec czy nawet osoba niższa od nich – może osiągnąć najwyższą doskonałość życia powracając do domu, z powrotem do Boga, jeśli tylko z wielką gorliwością przyjmie schronienie lotosowych stóp Pana. Ta szczera gorliwość jest jedyną kwalifikacją, która może poprowadzić do osiągnięcia doskonałego etapu życia...."
Istotą procesu bhakti jest zadowolenie Kryszny. Czy współżycie płciowe mężczyzny z mężczyzną lub kobiety z kobietą zadowala Krysznę? Nic mi o tym nie wiadomo. Kryszna jest życiem seksualnym spełnianym zgodnie z zasadami, a nie spełnianym dla kaprysu i dla zadowolenia własnych zmysłów. Postęp na duchowej ścieżce objawia się stopniowym zanikiem atrakcji do zmysłowych przyjemności.
Ś.B.2.9.37 - znaczenie "... Bona fide mistrz duchowy – poprzez swoje własne działanie – uczy ucznia zasad służby oddania. Bez osobistej służby spekulowalibyśmy życie po życiu, podobnie jak czynią to impersonaliści i jałowi spekulanci, nie będąc w stanie osiągnąć ostatecznej konkluzji. Dzięki przestrzeganiu instrukcji bona fide mistrza duchowego w połączeniu z zasadami pism objawionych,
student osiągnie stan całkowitej wiedzy, co zamanifestuje się brakiem przywiązania do świata przyjemności zmysłowych. Światowi awanturnicy są zadziwieni, że można stracić przywiązanie do świata przyjemności zmysłowych, dlatego każda próba umocnienia się w realizacji Boga wydaje się im mistycyzmem. Ten brak przywiązania do świata zmysłowego nazywany jest etapem brahma-bhuta – czyli początkowym etapem transcendentalnego życia w oddaniu (para bhaktih). Ten etap życia brahma-bhuta zwany jest także stanem atmarama, w którym jesteśmy w pełni samozadowoleni i nie tęsknimy za światem przyjemności zmysłowych. Ten etap pełnej satysfakcji jest odpowiednim stanem dla zrozumienia transcendentalnej wiedzy o Osobie Boga. Potwierdza to Śrimad-Bhagavatam (l.2.20):
evam prasanna-manaso bhagavad-bhakti-yogatah
bhagavat-tattva-vijnanam mukta-sangasya jayate
Naukę o Bogu może zrozumieć osoba wyzwolona, która dzięki pełnieniu służby oddania osiągnęła stan pełnego zadowolenia w życiu, charakteryzujący się brakiem przywiązania do przyjemności zmysłowych.
Na tym etapie pełnej satysfakcji i braku przywiązania do świata zmysłowego można poznać misterium nauki Boga ze wszystkimi jej poufnymi zawiłościami. Ale nie jest to możliwe poprzez gramatykę czy też akademickie spekulacje. Pan z przyjemnością objawił całe Śrimad-Bhagavatam, ponieważ Brahma miał kwalifikacje do otrzymania tych nauk. Taką bezpośrednią instrukcję od Pana może otrzymać każdy bhakta, który nie jest przywiązany do świata zadowalania zmysłów...."
Wniosek jest więc taki, że podjąć proces może każdy, nawet homoseksualiści. Jeśli taka osoba będzie przestrzegała instrukcji, oczyści się i porzuci swoje dotychczasowe zwyczaje.