Materialne pragnienia - motywacja religijności.
: 31 sie 2009, 22:55
Czasami spotykam się, że osoby wymagają od Boga, że spełni ich materialne pragnienia za to, że praktykują zasady religijne. Nieraz uważają, że im się należy "dobrobyt od Boga" za podążanie śladami dharmy i tracą wiarę w Niego jeżeli ich pragnienia po jakimś czasie nie zostają spełnione.
"W niższych stadiach ludzkiej cywilizacji istnieje zawsze współzawodnictwo o panowanie nad naturą materialną, czyli, innymi słowy, rywalizacja o zadowalanie zmysłów. Kierowany przez taką świadomość, człowiek zwraca się ku religii. Tak oto spełnia on pobożne czynności albo inne funkcje religijne, aby osiągnąć coś materialnego. Ale skoro tylko takie materialne dobra są możliwe do osiągnięcia w inny sposób, wtedy tak zwana religia zostaje zaniedbana. Tak się przedstawia sytuacja we współczesnej cywilizacji. Dobrze prosperujący pod względem ekonomicznym człowiek nie jest już dłużej zainteresowany religią. Kościoły, meczety i świątynie stały się praktycznie puste. Ludzie bardziej interesują się zakładami przemysłowymi, sklepami i kinami, niż miejscami religijnego kultu wzniesionymi przez ich przodków. To praktycznie dowodzi, że religia jest spełniana dla jakichś zysków ekonomicznych. Ekonomiczny zysk jest potrzebny dla zadowalania zmysłów. I często, kiedy kogoś zawodzą nadzieje w jego pogoni za zadowalaniem zmysłów, zaczyna on szukać zbawienia i wtedy próbuje stać się jednym z Najwyższym Panem. Tak więc wszystkie te fazy są po prostu różnego typu zadowalaniem zmysłów.
W Vedach te cztery wyżej wymienione czynności są przepisane w uregulowany sposób, tak aby nie było zbędnego współzawodnictwa o zadowalanie zmysłów. Ale to Śrimad-Bhagavatam jest transcendentalne do wszystkich tych czynności mających na celu zadowalanie zmysłów. Jest ono czystą transcendentalną literaturą, która może być, zrozumiana tylko przez czystych wielbicieli Pana, którzy są transcendentalni do tego konkurencyjnego zadowalania zmysłów. W materialnym świecie istnieje ostre współzawodnictwo pomiędzy zwierzęciem a zwierzęciem, pomiędzy ludźmi, społecznościami i narodami, ale wielbiciele Pana wznoszą się ponad takie współzawodnictwo. Nie mają oni żadnego celu we współzawodniczeniu z materialistami, ponieważ znajdują się oni na drodze powrotu do Boga, gdzie życie jest wieczne i szczęśliwe. Tacy transcendentaliści są wolni od zazdrości, a serca ich są czyste. W materialnym świecie jeden jest zazdrosny o drugiego, i dlatego istnieje współzawodnictwo. Ale transcendentalni wielbiciele Pana (bhaktowie) są nie tylko wolni od materialnej zazdrości, ale są życzliwie usposobieni do wszystkich.' Ś.B. 01.01.02 Znaczenie
Ś.B. 08.16.21 Najwyższa Osoba Boga, który jest bardzo miłosierny dla nieszczęśliwych, spełni wszystkie twoje pragnienia, gdyż służba oddania pełniona dla Niego jest niezawodna. Wszelkie metody poza służbą oddania są bezużyteczne. Takie jest moje zdanie.
Ś.B. 08.16.21 Znaczenie: Istnieją trzy kategorie ludzi, określane jako akama, moksa-kama i sarva-kama. Kto próbuje uzyskać wyzwolenie ze świata materialnego, jest nazywany moksa-kama. Kto w jak największym stopniu pragnie cieszyć się tym materialnym światem, jest określany jako sarva-kama. Zaś ten, kto spełnił wszystkie swoje pragnienia i nie ma już więcej materialnych pragnień, jest nazywany akama. Bhakta nie ma pragnień. Sarvopadhi-vinirmuktam tat-paratvena nirmalam. Jest oczyszczony i wolny od materialnych pragnień. Moksa-kami pragnie osiągnąć wyzwolenie poprzez połączenie się z egzystencją Najwyższego Brahmana, i z powodu tego pragnienia wtopienia się w egzystencję Pana, nie jest on jeszcze czysty. A skoro ci, którzy pragną wyzwolenia, nie są czyści, to co mówić o karmitach mających tak wiele pragnień do spełnienia? Niemniej jednak śastra mówią:
akamah sarva-kamo va moksa-kama udara-dhih
tivrena bhakti-yogena yajeta purusam param
"Osobą inteligentną jest tylko ten, kto wielbi Pana Krsnę, Najwyższą Osobę Boga, pełniąc transcendentalną miłosną służbę; bez względu na to, czy pragnie wszystkiego, czy nie pragnie niczego, czy też chce się połączyć z egzystencją Pana." (Bhag. 2.3.10)
Kaśyapa Muni zobaczył, że jego żona, Aditi, miała pewne materialne pragnienia związane z pomyślnością jej synów, lecz mimo to poradził jej pełnić służbę dla Najwyższej Osoby Boga. Innymi słowy, każdy, bez względu na to, czy jest karmitą, jnanim, yoginem, czy bhaktą, powinien niezmiennie przyjmować schronienie u lotosowych stóp Vasudevy i pełnić transcendentalną służbę miłości dla Niego, tak aby wszystkie jego pragnienia zostały należycie spełnione. Krsna jest dina-anukam-pana: jest bardzo miłosierny dla wszystkich. Dlatego też, jeżeli ktoś chce spełnić swoje materialne pragnienia, Krsna mu pomaga. Czasami, oczywiście, gdy bhakta jest bardzo szczery, Pan odmawia spełnienia jego materialnych pragnień – co jest Jego szczególną łaską – i bezpośrednio obdarza bhaktę czystą, niezmieszaną służbą oddania. W Caitanya-caritamrta (Madhya 22.38-39) powiedziane jest:
krsna kahe, --- 'ama bhaje, mage visaya-sukha
amrta chadi' visa mage, --- ei bada murkha
ami --- vijna, ei murkhe 'visaya' kene diba?
sva-caranamrta diya 'visaya' bhulaiba
"Krsna mówi, 'Jeśli ktoś angażuje się w transcendentalną służbę miłości dla Mnie, lecz jednocześnie pragnie bogactwa materialnej przyjemności, to jest on bardzo, bardzo głupi. W rzeczywistości jest on niczym osoba, która odrzuca ambrozję, by pić truciznę. Ponieważ jestem bardzo inteligentny, dlaczego miałbym dać temu głupcowi materialne szczęście? Zamiast tego nakłonię go do przyjęcia nektaru, jakim jest schronienie u Moich lotosowych stóp, i spowoduję, że zapomni on o złudnej przyjemności materialnej.' " Jeśli bhakta utrzymuje jakieś materialne pragnienie, a w tym samym czasie bardzo szczerze pragnie zaabsorbować się lotosowymi stopami Krsny, Krsna może bezpośrednio obdarzyć go niezmieszaną służbą oddania i zabrać wszystkie jego materialne pragnienia i posiadłości. Jest to szczególną łaską Pana dla bhaktów. W przeciwnym razie, gdy ktoś podejmuje służbę oddania dla Krsny, lecz wciąż ma do spełnienia materialne pragnienia, może się od nich uwolnić, jak zrobił to Dhruva Maharaja, ale może to zająć trochę czasu. Kiedy jednak bardzo szczery bhakta pragnie tylko lotosowych stóp Krsny, Krsna bezpośrednio umieszcza go na pozycji śuddha-bhakti, niezmieszanej służby oddania.
"W niższych stadiach ludzkiej cywilizacji istnieje zawsze współzawodnictwo o panowanie nad naturą materialną, czyli, innymi słowy, rywalizacja o zadowalanie zmysłów. Kierowany przez taką świadomość, człowiek zwraca się ku religii. Tak oto spełnia on pobożne czynności albo inne funkcje religijne, aby osiągnąć coś materialnego. Ale skoro tylko takie materialne dobra są możliwe do osiągnięcia w inny sposób, wtedy tak zwana religia zostaje zaniedbana. Tak się przedstawia sytuacja we współczesnej cywilizacji. Dobrze prosperujący pod względem ekonomicznym człowiek nie jest już dłużej zainteresowany religią. Kościoły, meczety i świątynie stały się praktycznie puste. Ludzie bardziej interesują się zakładami przemysłowymi, sklepami i kinami, niż miejscami religijnego kultu wzniesionymi przez ich przodków. To praktycznie dowodzi, że religia jest spełniana dla jakichś zysków ekonomicznych. Ekonomiczny zysk jest potrzebny dla zadowalania zmysłów. I często, kiedy kogoś zawodzą nadzieje w jego pogoni za zadowalaniem zmysłów, zaczyna on szukać zbawienia i wtedy próbuje stać się jednym z Najwyższym Panem. Tak więc wszystkie te fazy są po prostu różnego typu zadowalaniem zmysłów.
W Vedach te cztery wyżej wymienione czynności są przepisane w uregulowany sposób, tak aby nie było zbędnego współzawodnictwa o zadowalanie zmysłów. Ale to Śrimad-Bhagavatam jest transcendentalne do wszystkich tych czynności mających na celu zadowalanie zmysłów. Jest ono czystą transcendentalną literaturą, która może być, zrozumiana tylko przez czystych wielbicieli Pana, którzy są transcendentalni do tego konkurencyjnego zadowalania zmysłów. W materialnym świecie istnieje ostre współzawodnictwo pomiędzy zwierzęciem a zwierzęciem, pomiędzy ludźmi, społecznościami i narodami, ale wielbiciele Pana wznoszą się ponad takie współzawodnictwo. Nie mają oni żadnego celu we współzawodniczeniu z materialistami, ponieważ znajdują się oni na drodze powrotu do Boga, gdzie życie jest wieczne i szczęśliwe. Tacy transcendentaliści są wolni od zazdrości, a serca ich są czyste. W materialnym świecie jeden jest zazdrosny o drugiego, i dlatego istnieje współzawodnictwo. Ale transcendentalni wielbiciele Pana (bhaktowie) są nie tylko wolni od materialnej zazdrości, ale są życzliwie usposobieni do wszystkich.' Ś.B. 01.01.02 Znaczenie
Ś.B. 08.16.21 Najwyższa Osoba Boga, który jest bardzo miłosierny dla nieszczęśliwych, spełni wszystkie twoje pragnienia, gdyż służba oddania pełniona dla Niego jest niezawodna. Wszelkie metody poza służbą oddania są bezużyteczne. Takie jest moje zdanie.
Ś.B. 08.16.21 Znaczenie: Istnieją trzy kategorie ludzi, określane jako akama, moksa-kama i sarva-kama. Kto próbuje uzyskać wyzwolenie ze świata materialnego, jest nazywany moksa-kama. Kto w jak największym stopniu pragnie cieszyć się tym materialnym światem, jest określany jako sarva-kama. Zaś ten, kto spełnił wszystkie swoje pragnienia i nie ma już więcej materialnych pragnień, jest nazywany akama. Bhakta nie ma pragnień. Sarvopadhi-vinirmuktam tat-paratvena nirmalam. Jest oczyszczony i wolny od materialnych pragnień. Moksa-kami pragnie osiągnąć wyzwolenie poprzez połączenie się z egzystencją Najwyższego Brahmana, i z powodu tego pragnienia wtopienia się w egzystencję Pana, nie jest on jeszcze czysty. A skoro ci, którzy pragną wyzwolenia, nie są czyści, to co mówić o karmitach mających tak wiele pragnień do spełnienia? Niemniej jednak śastra mówią:
akamah sarva-kamo va moksa-kama udara-dhih
tivrena bhakti-yogena yajeta purusam param
"Osobą inteligentną jest tylko ten, kto wielbi Pana Krsnę, Najwyższą Osobę Boga, pełniąc transcendentalną miłosną służbę; bez względu na to, czy pragnie wszystkiego, czy nie pragnie niczego, czy też chce się połączyć z egzystencją Pana." (Bhag. 2.3.10)
Kaśyapa Muni zobaczył, że jego żona, Aditi, miała pewne materialne pragnienia związane z pomyślnością jej synów, lecz mimo to poradził jej pełnić służbę dla Najwyższej Osoby Boga. Innymi słowy, każdy, bez względu na to, czy jest karmitą, jnanim, yoginem, czy bhaktą, powinien niezmiennie przyjmować schronienie u lotosowych stóp Vasudevy i pełnić transcendentalną służbę miłości dla Niego, tak aby wszystkie jego pragnienia zostały należycie spełnione. Krsna jest dina-anukam-pana: jest bardzo miłosierny dla wszystkich. Dlatego też, jeżeli ktoś chce spełnić swoje materialne pragnienia, Krsna mu pomaga. Czasami, oczywiście, gdy bhakta jest bardzo szczery, Pan odmawia spełnienia jego materialnych pragnień – co jest Jego szczególną łaską – i bezpośrednio obdarza bhaktę czystą, niezmieszaną służbą oddania. W Caitanya-caritamrta (Madhya 22.38-39) powiedziane jest:
krsna kahe, --- 'ama bhaje, mage visaya-sukha
amrta chadi' visa mage, --- ei bada murkha
ami --- vijna, ei murkhe 'visaya' kene diba?
sva-caranamrta diya 'visaya' bhulaiba
"Krsna mówi, 'Jeśli ktoś angażuje się w transcendentalną służbę miłości dla Mnie, lecz jednocześnie pragnie bogactwa materialnej przyjemności, to jest on bardzo, bardzo głupi. W rzeczywistości jest on niczym osoba, która odrzuca ambrozję, by pić truciznę. Ponieważ jestem bardzo inteligentny, dlaczego miałbym dać temu głupcowi materialne szczęście? Zamiast tego nakłonię go do przyjęcia nektaru, jakim jest schronienie u Moich lotosowych stóp, i spowoduję, że zapomni on o złudnej przyjemności materialnej.' " Jeśli bhakta utrzymuje jakieś materialne pragnienie, a w tym samym czasie bardzo szczerze pragnie zaabsorbować się lotosowymi stopami Krsny, Krsna może bezpośrednio obdarzyć go niezmieszaną służbą oddania i zabrać wszystkie jego materialne pragnienia i posiadłości. Jest to szczególną łaską Pana dla bhaktów. W przeciwnym razie, gdy ktoś podejmuje służbę oddania dla Krsny, lecz wciąż ma do spełnienia materialne pragnienia, może się od nich uwolnić, jak zrobił to Dhruva Maharaja, ale może to zająć trochę czasu. Kiedy jednak bardzo szczery bhakta pragnie tylko lotosowych stóp Krsny, Krsna bezpośrednio umieszcza go na pozycji śuddha-bhakti, niezmieszanej służby oddania.